Podstawy Pythona

Python to język interpretowany. Kod źródłowy Pythona zapisujemy w plikach tekstowych z rozszerzeniem .py. Skrypty Pythona uruchamiamy w terminalu przy użyciu interpretera:

~$ python3 nazwa_skryptu.py

– lub z poziomu edytora kodu, który oferuje taką możliwość.

Ze względów praktycznych warto korzystać z programów ułatwiających pisanie kodu (obsługa wcięć, podświetlenia itd.), tzw. IDE, czyli Integrated Development Environment. Zobacz Edytory kodu.

Tryb interaktywny interpretera Pythona jest podstawowym narzędziem nauki i testowania kodu. Uruchamiamy go, wydając w terminalu używanego systemu polecenie:

~$ python3

Po uruchomieniu interpreter wyświetla swoją wersję, opcjonalnie wersję kompilatora C++, a także znak zachęty >>>. Przydatne polecenia:

>>> help()         # uruchomienie interaktywnej pomocy
help> quit         # wyjście z trybu interaktywnej pomocy
>>> help(obiekt)   # wyświetla pomoc dotyczącą dowolnego obiektu
>>> import math    # zaimportowanie przykładowego modułu math
>>> dir(math)      # przegląd dostępnych w module stałych i funkcji
>>> help(math.pow) # wyświetla pomoc nt. stałej lub funkcji dostępnej w module
>>> exit()         # wyjście z trybu iteraktywnego interpretera

Znaki ... oznaczają, że testujemy instrukcję złożoną, np. warunkową lub pętlę, i dalszy kod wymaga wcięć.

Środowisko wirtualne

Wirtualne środowisko Pythona (ang. Python virtual environment) pozwala instalować dodatkowe pakiety w wybranych wersjach, a także dodatkowe narzędzia bez uprawnień administratora. W praktyce to katalog zawierający niezbędne pliki potrzebne do działania interpretera oraz menedżer pip. Po utworzeniu środowiska przed każdym użyciem należy go aktywować.

Utworzenie i korzystanie ze środowiska:

~$ python3 -m venv pve           # utworzenie środowiska katalogu pve
~$ source pve/bin/activate       # aktywacja w Linuksie
> pve\\Scripts\\activate.bat     # aktywacja w Windowsie
(pve) ~$ python skrypt.py        # uruchamianie skryptu w wirtualnym środowisku
(pve) ~$ deactivate              # deaktywacja

Przydatne polecenia instalatora pakietów pip:

(pve) ~$ pip install biblioteka==1.4   # instalacja biblioteki we wskazanej wersji
(pve) ~$ pip -V                        # wersja narzędzia pip
(pve) ~$ pip list                      # lista zainstalowanych pakietów
(pve) ~$ pip install nazwa_pakietu     # instalacja pakietu
(pve) ~$ pip install nazwa_pakietu -U  # aktualizacja pakietu
(pve) ~$ pip uninstall nazwa_pakietu   # usunięcie pakietu

Przykład instalacji pakietów wykorzystywanych w materiałach:

~$ sudo pip3 install matplotlib
~$ sudo pip3 install pygame
~$ sudo pip3 install flask flask-wtf peewee sqlalchemy flask-sqlalchemy django

Rozszerzone powłoki

Zchęcamy do korzystania z powłok rozszerzonych IPython i/lub Jupyter QtConsole, oferujących podpowiedzi, dopełnianie, formatowanie kodu itp. ułatwienia. Najłatwiej zainstalować je w środowisku wirtualnym:

(pve) ~$ pip install ipython3
(pve) ~$ pip install qtconsole pyqt5

Uruchamiamy je poleceniami:

~$ ipython3
~$ jupyter-qtconsole

Wskazówka

Do terminala skopiowane polecenia wklejamy bez znaku zachęty $ i poprzedzającego tekstu za pomocą środkowego klawisza myszki lub skrótów CTRL+SHIFT+V, CTRL+SHIFT+Insert.

---

Materiały Python 101 udostępniane przez Centrum Edukacji Obywatelskiej na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa.

Utworzony:2022-05-22 o 19:52 w Sphinx 1.5.3 Autorzy:Patrz plik “Autorzy”