Narzędzia

Podczas realizacji scenariuszy wykorzystujących Pythona będziemy korzystać z następujących narzędzi:

  • pip – instalator pakietów Pythona, podstawowe narzędzie służące do zarządzania pakietami Pythona zgromadzonymi w repozytorium PyPI (Python Package Index);
  • virtualenv – menedżer wirtualnych środowisk Pythona, pozwala tworzyć katalogi zawierające izolowane wersje Pythona umożliwiające instalowanie wybranych wersji pakietów przez zwykłych użytkowników;
  • git – konsolowy klient systemu wersjonowania kodu umożliwiający korzystanie z repozytoriów w serwisie Github;
  • sqlite3 – konsolowa powłoka dla baz SQLite3, umożliwia przeglądanie schematów tabel oraz zarządzanie bazą za pomocą języka SQL;
  • ipython i qtconsole – rozszerzone interaktywne konsole Pythona.

Środowisko wirtualne

Aplikacje pisane w Pythonie przy użyciu rozbudowanych frameworków takich jak np. Flask czy Django rozwija się najczęściej w środowisku wirtualnym (ang. pve – Python virtual environment). Pozwala to na instalację przez zwykłego użytkownika tych samych bibliotek w różnych wersjach wymaganych przez dany projekt. Inne zalety to: łatwiejsze testowanie i niezaśmiecanie instalacji globalnej.

Praktycznie rzecz biorąc pve to po prostu katalog, do którego wgrywana jest wymagana wersja interpretera i narzędzia pip, za pomocą którego instalujemy potrzebne moduły.

Wirtualne środowisko można utworzyć w dowolnym katalogu za pomocą narzędzia virtualenv. Wystarczy polecenie w terminalu:

~$ virtualenv katalog

Uwaga: domyślnie zostanie użyta wersja Pythona, dla której zainstalowano virtualenv. Możemy jednak wskazać wersję interpretera:

~$ virtualenv -p python3.5 katalog

Począwszy od wersji 3.3 do tworzenia wirtualnych środowisk Pythona 3 możemy używać modułu venv:

~$ python3 -m venv katalog

Aktywacja środowiska – po utworzeniu wirtualnego środowiska trzeba je aktywować:

~$ source katalog/bin/activate
(katalog) ~$ python skrypt.py

– drugie polecenie pokazuje, jak uruchamiać skrypty w utworzonym środowisku.

W systemie Windows skrypt aktywujący uruchamiamy poleceniem:

> katalog\\Scripts\\activate.bat

Deaktywacja środowiska – sprowadza się do polecenia:

(katalog) ~$ deactivate

Pip

Używając instalatora pakietów w środowisku wirtualnym nie potrzebujemy uprawnień administratora wymaganych do instalacji systemowej (globalnej). Przydatne polecenia:

(katalog) ~$ pip install biblioteka==1.4  # instalacja biblioteki we wskazanej wersji
(katalog) ~$ pip -V  # wersja narzędzia pip
(katalog) ~$ pip list  # lista zainstalowanych pakietów
(katalog) ~$ pip install nazwa_pakietu  # instalacja pakietu
(katalog) ~$ pip install nazwa_pakietu -U  # aktualizacja pakietu
(katalog) ~$ pip uninstall  # usunięcie pakietu

Licencja Creative Commons Materiały Python 101 udostępniane przez Centrum Edukacji Obywatelskiej na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa.

Utworzony:2018-04-12 o 19:31 w Sphinx 1.5.3
Autorzy:Patrz plik “Autorzy”